Op 25 mei 2014 moeten we naar het stemhokje voor de Moeder aller Verkiezingen. De komende maanden zal je allerhande dure termen naar het hoofd geslingerd krijgen. De Zondag helpt je door de bagger heen. Onze politiek journalist Paul Cobbaert laat wekelijks zijn licht schijnen op de politiek van ons Belgenland. Letter per letter. Van A tot Z.
A: Apenland
We schrijven begin jaren negentig. De politie moet de beruchte terrorist Walid Khaled vlak na zijn arrestatie weer laten gaan. De brave man heeft een geldig toeristenvisum op zak, hem netjes overhandigd door Buitenlandse Zaken. Het land op stelten. Pers, publiek én politiek eisen het ontslag van Mark Eyskens, minister van Buitenlandse Zaken. De CVP-coryfee weigert. Niet veel later laat hij optekenen dat hij in elk ander land wel ontslag zou nemen, “behalve in België, omdat dit een apenland is.” Toenmalig premier Wilfried Martens valt zijn partijgenoot jaren later in zijn memoires niet helemaal af. “Het kan best zijn dat deze beschrijving op bepaalde momenten de Belgische werkelijkheid benadert.”
Als die twee monumenten uit onze vaderlandse politiek, primussen inter primaten zeg maar, het zo scherp poneren, dan moet het wel waarheid zijn. België, een apenland dus. Afgetoetst op de parameters aantal apen, aantal beklimbare bomen en bananenimport, slaat die vergelijking op niets (tenzij Joke Schauvliege over andere boomtellingen zou beschikken). Secundair daarentegen staat ‘aap’ voor ‘lelijk of ondeugend schepsel’, en dát is wel plausibel. De kunstmatige constructie België is in 1830 wat amechtig uitgetekend door de toenmalige grootmachten. Inderdaad, lelijk. En de fundamenten zijn er in die bijna tweehonderd jaar niet schoner op geworden. Een federaal dak, drie gemeenschappen, drie gewesten, zes regeringen, tien provincies. En dat voor amper elf miljoen inwoners. Die constructie deugt soms ook echt niet. Vier ministers van Mobiliteit, en nóg zijn we wereldkampioen filerijden. Lelijk én ondeugend. Of schuilt net daarin een frivole schoonheid? Zoals schrijver Geert van Istendael minzaam neerpent: “Verdwijnt België, dan verdwijnt een signaal dat meldt: kijk eens hoe moeizaam en breekbaar het samenleven tussen verschillende talen en culturen is. Hoe fascinerend. Hoe hartstochtelijk. Hoe moeilijk. Hoe ergerlijk.”
België, een apenland, lelijk, mooi.
(Paul Cobbaert)
Twitter mee #dezondag & #ABCpol
De Zondag 